Infarktit i miokardit (muskulit të zemrës) përfaqëson një aksident që ndodh në zemër, për shkak të ngushtimit të arterieve koronare nga një mpiksje gjaku (tromb). Meqenëse arteriet koronare mundësojnë furnizimin me gjak të miokardit, ngushtimi i tyre çon në mosfurnizimin e mjaftueshëm të këtij të fundit me gjak dhe oksigjen. Në varësi të zonës së prekur, kjo situatë mund të rrezikojë për vdekje të menjëhershme të pacientit. Shpesh dëmtohet rëndë shkalla e funksionit të miokardit. Përveç kësaj, shfaqen edhe çrregullimet e transmetimit të impulsit elektrik në miokard, që reflektohet me aritmi, e cila gjithashtu rrezikon jetën e pacientit.

Arterioskleroza përfaqëson një ndryshim që ndodh në brendësi të  enëve të gjakut. Muret e këtyre enëve forcohen, humbasin elasticitetin dhe diametri i tyre zvogëlohet gjithnjë e më shumë. Për pasojë, çrregullohet proçesi i qarkullimit të gjakut në to, që mund të shkaktojë mbylljen e një ene, duke u pasuar në këtë mënyrë, nga zhvillimi i një infarkti të miokardit.

Për të parandaluar një infarkt miokardi dhe, veçanërisht, për të evituar një infarkt të ri, duhet përkatësisht të eleminohen dhe të trajtohen faktorët e rrezikut, që paraqiten më poshtë:

• Duhanpirja
• Hipertensioni arterial
• Diabeti i sheqerit
• Mbipesha dhe obeziteti
• Mbingarkesa e rëndësishme fizike dhe psiqike
• Mungesa e aktivitetit fizik
• Ushqyerje jo e ekuilibruar, e pasur me yndyrna (kolesterol)
• Trashëgimia për sëmundje të arterieve koronare
• Menopauza

Shenja më karakteristike e një infarkti të miokardit është dhimbja e fortë prapa dërrasës së kraharorit, që përhapet në shpinë, në krahë dhe/ose në qafë. Kjo dhimbje është shpesh e shoqëruar nga një gjendje ankthi, irritimi, me episode djersitjeje, vështirësi në frymëmarrje dhe të përziera.

Një tjetër shenjë e infarktit është mospërgjigja ndaj derivateve të nitruara (nitroglicerinës) sprai tek pacientët që kanë bërë dhimbje të gjoksit (dhimbje anginoze) më parë dhe u janë qetësuar me këto medikamente. Tek personat e moshuar dhe diabetikët, infarkti mund të jetë shpesh pa shenja, duke penguar në këtë mënyrë diagnostikimin dhe mjekimin sa më të hershëm të tij.

Kujdes:  Në të gjitha rastet e dyshimta për infarkt të miokardit, është i detyrueshëm kontakti i menjëhershëm me mjekun e urgjencës.

Për të diagnostikuar një infarkt të miokardit, duhet të kryhet:

• Njohja e mjekut me simptomat e pacientit dhe historinë e fillimit të tyre.
• Elektrokardiograma (EKG)
• Ekografia e zemrës
• Analizat e gjakut (enzimat e zemrës dhe proteinat)
• Kateterizimi i zemrës

Infarkti i miokardit konsiderohet një urgjencë mjekësore. Pacienti duhet të shtrohet në spital në mënyrë urgjente për diagnostikimin dhe trajtimin e sëmundjes, pasi mbijetesa e tij pas këtij episodi varet nga shpejtësia e kryerjes së këtyre proçeseve. Sa më shpejt të fillohet trajtimi dhe sa më korrekt të jetë ai, aq më të mëdha janë mundësitë e shërimit të sëmundjes.  

Trajtimi në kushte spitalore

Proçedurat invazive:

• Angiografia e arterieve koronare: mundëson lokalilizimin e ngushtimit të tyre, zgjerimin e  menjëhershëm të arteries përgjegjëse për infarktin, pas vendosjese së stentës.
• Në varësi të shkallës dhe të numrit të ngushtimeve të arterieve koronare, mund të sigurohet kalueshmëria e gjakut në arterie nëpërmjet bypasit& nbsp;(lidhje ndërmjet arterieve koronare të shëndosha)

Ndërlikimet serioze janë të mundshme gjatë infarktit asimptomatik (pa shenja të dukshme), të konstatuara ose nga mjeku kardiolog gjatë një EKG-je të kontrollit, ose në infarktin me vdekje të menjëhershme.

Në fazën akute, faktorët që përcaktojnë ecurinë e proçesit dhe që përfaqësojnë njëkohësisht edhe ndërlikimet kryesore të tij, janë dobësimi i muskulit të zemrës dhe shfaqja e aritmisë.

Menjëherë pas shfaqjes së infarktit ose në ditët që pasojnë, këto dy ndërlikime mund të provokojnë një shok kardio-vaskular që çon në vdekjen e pacientit, për shkak të mosfunksionimit të zemrës.

Pas një periudhe të gjatë kohore, cikatricet e formuara në zonat e dëmtuara të miokardit mund të shkaktojnë ulje të rëndësishme të kapacitetit funksional të zemrës. Kjo e fundit ndikohet gjithashtu negativisht edhe nga çrregullimet e ritmit të zemrës (aritmia).

Masat më të dobishme në lidhje me parandalimin e zhvillimit të  arteriosklerozës dhe shfaqjes së infarktit të miokardit përfshijnë: ushqyerjen e ekuilibruar, aktivitetin fizik të mjaftueshëm, konsumin në sasi të pakët të alkoolit dhe ndërprerjen e duhanit.

Faktorët e rrezikut, si diabeti i sheqerit, hipertensioni arterial dhe niveli i lartë i yndyrnave duhet të trajtohen në mënyrë sa më korrekte.

Pas një infarkti të miokardit, pacienti duhet të përfshihet në programe të stërvitjes kardiovaskulare, ku përfshihen sporte të tilla si: ecjet e gjata, çiklizmi, joga dhe noti. Pacienti duhet të informohet në mënyrë të hollësishme për këtë program nga mjeku që e trajton. Kjo mund të realizohet edhe në kushte spitali, me programe rehabilituese për grupe të mëdha pacientësh, që rritin shkallën e motivimit të tyre në këtë drejtim.