logo
Përgatitur dhe përshtatur nga sprechzimmer.ch.
Kontribuesit (Dr. med. Gerhard EmrichDr. med. Daniel DesalmandDoris Zumbühl)
Angina: inflamacioni i bajameve.
Angina: inflamacioni i bajameve.

Bajamet, tonsilat, ose amigdalet, përfaqësojnë një barrierë mbrojtëse natyrale të organizmit ndaj infeksioneve. Bajamja e faringut, bajamja e gjuhës dhe bajamet e qiellzës formojnë unazën limfoide (tonsilare) të Valdejerit, e cila është pjesë përbërëse e sistemit mbrojtës të organizmit. Ato kanë për funksion mbrojtjen e organizmit ndaj infeksioneve dhe, ashtu si edhe gjendrat limfatike, zmadhohen në rast infeksioni.

Angina ose tonsiliti akut, i quajtur gjithashtu amigdaliti akut, konsiston përgjithësisht në një inflamacion bakterial akut të bajameve të qiellzës, që haset më tepër tek fëmijët e moshave shkollore. Fëmijët me moshë të vogël dhe të rriturit preken rrallë nga kjo sëmundje. Ky infeksion bakterial mund të transmetohet (ngjitet) nëpërmjet rrugëve të frymëmarrjes, pikërisht kur personi i sëmurë kollitet dhe lëshon spërklat e pështymës në ambientin përreth.

Në origjinën e inflamacioneve akute të rënda të bajameve, me prani të qelbit, qëndrojnë bakteriet. Në pjesën më të madhe të rasteve bëhet fjalë për streptokokun ose pneumokokun. Meqenëse egziston një shumëllojshmëri e tipeve të streptokokëve dhe meqenëse sistemi mbrojtës nuk është i aftë të prodhojë antitrupa kundër të gjitha këtyre tipeve njëherësh, angina mund të shfaqet në mënyrë të përsëritur, pra të shndërrohet në një sëmundje kronike. Viruset ose bakteriet e tjera rrallë mund të shkaktojnë tonsilit.
 
Gjithsesi, tonsiliti akut mund të jetë gjithashtu manifestim shoqërues i sëmundjeve të tjera të rënda, si:


Është mjaft e rëndësishme që këto sëmundje të diagnostikohen sa më shpejt, dhe po aq i rëndësishëm është identifikimi i hershëm i agjentëve shkaktarë të tyre. 

 

Pacientët me inflamacion të bajameve (tonsilit) paraqesin këto simptoma:

Ekzaminimi i fytit për diagnostikimin e tonsilitit.
Ekzaminimi i fytit për diagnostikimin e tonsilitit.

Diagnoza e tonsilitit është përgjithësisht e lehtë për t’u vendosur. Mjeku orientohet nga:

  • Të dhënat e pacientit lidhur me simptomat dhe historinë e fillimit të tyre.
  • Ekzaminimi i fytit me pajisjet përkatëse të ORL-s.
  • Marrja e materialit indor në faring, për të identifikuar mikrobin shkaktar të tonsilitit (kultura e fytit).
  • Analizat e gjakut, për të përjashtuar sëmundje të tjera.

 

Trajtimi me medikamente i tonsilitit.
Trajtimi me medikamente i tonsilitit.

Trajtimi i anginës varet drejtpërdrejt nga tipi i mikrobit shkaktar të saj.

Kështu:

  • Infeksionet bakteriale nga streptokoku trajtohen me antibiotikë.
  • Në rast se infeksioni është me natyrë virale, trajtimi është vetëm simptomatik, që do të thotë vetëm për qetësimin e shqetësimeve që paraqet pacienti. Në këtë kuadër: për temperaturën e lartë përdoren medikamentet që e ulin atë (antipiretike), në formën e suposteve, për dhimbjen e fytit dhe vështirësinë në gëlltitje përdoren medikamentet kundër dhimbjes (antialgjikët).

Është mjaft e rëndësishme që medikamentet të përdoren sipas rekomandimit të mjekut. Antibiotikët duhet të përdoren vetëm për periudhën e përshkruar nga mjeku, në mënyrë që të parandalohet krijimi i rezistencës së bakterieve ndaj tyre.
 

Nëse angina nuk shoqërohet nga ndonjë ndërlikim, dhe as nga ndonjë sëmundje shoqëruese, simptomat e saj zakonisht qetësohen vetvetiu pas rreth 1 jave.
Në rastet e ndërlikuara:
  • Abcesi rreth tonsilave, që konsiston në grumbullimin e qelbit në gropën mbajtëse të tyre, është një ndërlikim i shpeshtë i anginës me qelb. Në këtë rast bëhet fjalë për një urgjencë mjekësore, që ka nevojë për trajtim të menjëhershëm nga mjeku specialist ORL (otojatër).
  • Bakteriet që mund të jenë në origjinën e një abcesi të tonsilave janë: streptokoku, stafilokoku, ose Hemofilus influence. Abcesi duhet të hiqet me rrugë kirurgjikale, së bashku me tonsilat.
  • Në sajë të trajtimit me antibiotikë, ndërlikimet e mëvonshme të anginës, si: problemet reumatizmale, sëmundjet e veshkave (glomerulonefriti), apo sëmundjet e zemrës (endokarditi-inflamacioni i murit të brendshëm të zemrës), pothuajse nuk shfaqen më në ditët e sotme.
  • Tonsilitet e përsëritura (kronike) mund të çojnë në heqje të tonsilave me rrugë kirurgjikale (tonsilektomia, amigdalektomia), në mënyrë që të parandalohet shfaqja e ndërlikimeve të përmendura më sipër.
 Në rastin e inflamacionit të tonsilave (tonsilitit) rekomandohet respektimi i masave të mëposhtme:
  • Regjim i rreptë në shtrat
  • Për temperaturën e lartë mund të përdorni kompresa të freskëta ose suposte me antipiretikë.
  • Pini sa më shumë lëngje, edhe nëse kjo shkakton dhimbje fyti, sepse egziston rreziku i dehidrimit (tharjes) të organizmit. Për këtë qëllim, mund të përdoren çajra bimore me kamomil, xhenxhefil ose mente, që qetësojnë dhimbjen e fytit. Gjithashtu, mund të përdoren edhe lëngje perimesh të freskëta, apo përzierje të tilla si: 1 gotë ujë i vakët, lëngu i një kokrre limoni, 4 lugë çaji mjaltë dhe një majë luge kafeje kripë. Kujdes: Lëngjet e frutave nuk rekomandohen, sepse irritojnë edhe më shumë fytin.
  • Konsumoni perime të ziera të vakëta dhe supëra të ngrohta.
  • Qëndroni në ambiente me ngrohje të mjaftueshme. Veçanërisht ngrohtë duhet të mbahet zona e qafës, ku mund të vendosni  kompresa të ngrohta.
  • Bëni gargare me një përzierje uji me kripë, apo me përzierje uji të vakët me dy lugë çaji me lëng qepe, pasi kanë efekt mjaf mjaft të mirë në shkatërrimin e bakterieve.
  • Përpiquni të evitoni pijet me përmbajtje acide dhe ushqimet pikante që mund të irritojnë fytin. Ushqime të tilla si dhalla, gjiza dhe ushqimet e skuqura janë të ndaluara të konsumohen.
  • Kujdesuni maksimalisht për higjienën tuaj, veçanërisht nëse vuani nga forma kronike e tonsilitit.
  • Përpiquni të pakësoni të folurin, në mënyrë që fyti juaj të qëndrojë sa më gjatë në qetësi.


Kujdes: Çdo tonsilit duhet të konsultohet dhe trajtohet nga mjeku ORL. Në rastin e shfaqjes së simptomave të lidhura me frymëmarrjen dhe formimin e abcesit, ekziston rreziku i mbytjes. Për këtë arsye, këto situata duhet të konsiderohen si urgjenca mjekësore.

 

Dr. med. Gerhard Emrich

Gerhard Emrich ka studiuar Mjekësi në Vjenë. Ai është një gazetar mjekësor me shumë vite përvojë në shkrime mjekësore.

Dr. med. Daniel Desalmand

Daniel Desalmand ka studiuar Mjekësi në Bern. Pas diplomimit, ai ka patur një përvojë të gjatë klinike në Kirurgji dhe Mjekësi të Brendshme përpara se t'i kushtohej gazetarisë shkencore.

Doris Zumbühl

Doris Zumbühl është një asistente klinike e diplomuar në Mjekësi. Ajo ka kryer disa kurse trajnimi te avancuara në gazetari, IT dhe përpunim grafik.