Bëhet fjalë për inkontinencë urinare kur një person nuk e mban dot urinën dhe, për pasojë, urinon në mënyrë të pakontrolluar. Ky fenomen është dy herë më i shpeshtë tek gratë e moshuara dhe që kanë kryer lindje të përsëritura. Dy format në të shpeshta të kësaj sëmundjeje janë: inkontinenca urinare nga sforcimi dhe ajo e urgjencës. Egzistojnë gjithashtu edhe forma të përziera, si dhe forma të tjera tepër të rralla, të shkaktuara nga probleme anatomike (ndërtimore) ose nga sëmundje të tjera.  

Shkaqet e inkontinencës urinare (mosmbajtjes së urinës) janë të ndryshme, në varësi të formës së saj. Më poshtë paraqiten të detajuara shkaqet, sipas formës përkatëse.

Inkontinenca urinare e stresit ose e sforcimit

Në rastin e inkontinencës nga stresi ose sforcimi, siç ndodh psh. gjatë të qeshurit, kollitjes, teshtitjes ose gjatë mbajtjes së peshave të rënda, rritet presioni në zonën e barkut. Uretra (kanali që nxjerr urinën nga fshikëza e urinës) është shpesh tepër e lëvizshme dhe sfinkteri (muskuli në formë rrethore që lejon ose pengon daljen e urinës) nuk arrin t’i rezistojë kësaj rritjeje të presionit, duke çuar në humbjen e kontrollit mbi urinën që del.

Inkontinenca e urgjencës (fshikëza urinare e irrituar)

Simpomat e urgjencës mund të provokohen nga një mbindjeshmëri, pra një reagim i tepruar nga ana e muskulit të fshikëzës urinare. Nëse presioni i fshikëzës është më i madh se presioni në unazën e uretrës (sfinkterin uretral), atëherë urinimi nuk kontrollohet më dhe ai ndodh në mënyrë të pavullnetshme.

Shkaqe të tjera:

• Infeksionet e rrugëve urinare
• Sëmundjet infektive kronike
• Funksion i dëmtuar i fshikëzës urinare, për shkak të pranisë në të të gurëve, tumoreve ose kisteve.

Pacienti me inkotinencë urinare (mosmbajtje të urinës) paraqet simptomat e mëposhtme:

• Urinim i shpeshtë, pjesërisht i pakontrolluar
• Dhimbje gjatë urinimit
• Urinime gjatë natës
• Gjak i pranishëm në urinë
  

Pacienti me simptomat e mosmbajtjes së urinës (inkontinencës urinare)  duhet të konsultohet nga një mjek nefrolog ose urolog, i cili mund të përcaktojë diagnozën duke u bazuar në:

• Njohjen në mënyrë të detajuar me simptomat e pacientit, historinë e fillimit të tyre dhe me sëmundje të tjera, për të cilat ai mund të jetë trajtuar. 
• Egzaminimin gjinekologjik
• Cistoskopinë, për eksplorimin e rrugëve urinare
• Radiografinë e aparatit urinar me lëndë kontrasti
• Analizat e urinës, për të përjashtuar një infeksion bakterial
• Egzaminimin ekografik ose vendosjen e një kateteri për të përcaktuar sasinë e urinës që mbetet në fshikëzën e urinës (pas disa urinimeve)
• Matjen e presionit në fshikëzën e urinës.
  

Mënyra e trajtimit të inkotinencës urinare (mosmbajtjes së urinës) varet nga forma e saj. Më poshtë paraqitet i detajuar trajtimi për çdo formë.

Inkontinenca urinare nga stresi ose sforcimi trajtohet me:

• Ushtrime specifike dhe të përshtatshme për forcimin e bazës së legenit.
• Kryerja e një ndërhyrjeje të vogël kirurgjikale
• Përdorimi i medikamenteve

Inkontinenca e urgjencës (fshikëza e irrituar) trajtohet me ndihmën e:

• Medikamenteve që kanë efekt lëshues mbi muskujt e fshikëzës, që kanë  ndjeshmëri të tepruar
• Ushtrime që edukojnë refleksin e urinimit 
• Konsumi i rregullt i lëngjeve
• Tek gratë në menopauzë, preparate me përmbajtje estrogjeni (hormon seksual femëror).

Këshilla për personat me inkontinencë urinare ose që duan ta  parandalojnë atë: 

• Ushtrime të përqëndruara në forcimin e muskujve të bazës së legenit
• Përdorimi i pampersave ose linesave, për urinën që del në mënyrë të pakontrolluar
• Eleminimi i faktorëve të rrezikut, siç është duhani.
• Ndryshimi i mënyrës së ushqyerjes, në rast të kapsllëkut.
• Rënie në peshë, në rastin e mbipeshës trupore
• Konsum i sasive të mëdha të lëngjeve, veçanërisht gjatë paradites
• Fshikëza e urinës duhet të zbrazet në maksimum
• Të mbahet shënim çdo episod i urinimit në një bllok të posaçëm (ditari i urinimit)

Në rastet me inkontinencë urinare (mosmbajtje të urinës) të lehtë, janë të mjaftueshme ushtrimet që forcojnë muskujt e bazës së legenit. Inkontinencat urinare mund të ndërlikohen me infeksione urinare të përsëritura.