Kisti i Baker është një xhep i vogël i mbushur me likid, i vendosur ne gropën që gjendet pas gjurit. Ai mban emrin e kirurgut që e përshkroi për herë të parë (William Baker) dhe përfaqëson një shenjë jo të drejtpërdrejtë të dëmtimit të kyçit të gjurit.

Dëmtimi i gjurit, që mund të jetë pasojë e shumë faktorëve, provokon një mbiprodhim të likidit në kyç. Duke u përpjekur të vajoset mirë, kyçi prodhon shumë likid. Kjo shkakton rritjen e presionit brenda tij dhe lëshimin e indit lidhor që gjendet përreth, duke çuar në formimin e një xhepi të vogël të mbushur me likid.

Karakteristike e kistit të Baker është fakti që ai formohet në nivelin e zonës më të brishtë të kapsulës së kyçit, përgjithësisht në nivelin e gropës pas gjurit.

Shenjat kryesore të kistit të Baker janë: dhimbjet sa herë që lëvizet kyçi i gjurit, enjtje në nivelin e tij dhe të muskujve të kofshës.
Kisti i Baker është përgjithësisht beninj (i parrezikshëm). Megjithatë, çdo enjtje e kyçit të gjurit duhet të konsultohet nga mjeku, me qëllim që të përjashtohet një tumor malinj (kancer) i tij.

Kistet e Baker shfaqen kryesisht tek personat e moshuar, ndërkohë që fëmijët preken më rrallë prej tij.

Kisti i Baker formohet si rezultat i mbiprodhimit të lëngut synovial, që gjendet në hapësirën e kyçit të gjurit, pra në hapësirën ndërmjet dy kockave që formojnë këtë kyç (artikulacion). 

• Plakja, artroza
• Dëmtimet e vjetra të meniskut
• Inflamacionet e kyçeve, si artriti rheumatoid
  

Shkalla e rëndesës së simptomave të kistit të Baker varet nga madhësia e kistit dhe sasia e likidit që gjendet brenda tij. Këto simptoma janë:

• Dhimbjet e shpeshta në zonën e gjurit dhe të kofshës
• Ndjesia e shtypjes (tensionit) në nivelin e kyçit të gjurit
• Enjtje në kyçin e gjurit pas një sforcimi, që zhduket në gjendjen e qetësisë.

Kur kisti ka arritur një madhësi të caktuar, enjtja është e vazhdueshme dhe simptomat janë të pranishme edhe në qetësi.

Diagnoza e kistit të Baker bazohet në:

• Simptomat e pacientit, që përgjithësisht mjaftojnë për vendosjen e diagnozës.
• Ekzaminimin trupor të pacientit: kisti është i dukshëm dhe i prekshëm në zonën e gropës pas gjurit.
• Ekzaminimin ekografik, që mundëson lokalizimin e saktë të kistit dhe përcakton  madhësinë  e tij.
• Ekzaminimin radiografik, që tregon dëmtimet e kyçit të gjurit.
• Rezonancën magnetike, që është e nevojshme të kryhet vetëm në rastet me hemorragji dhe këputje të indeve, që e bëjnë të pamundur egzaminimin ekografik. Kjo proçedurë jep informacion mbi shkaqet e mundshme të kistit.
• Analizat laboratorike, me matjen e treguesve të inflamacionit dhe faktorët reumatizmalë.
  

Trajtimi i kistit të Baker varet nga tipi i dëmtimit të kyçit të gjurit. Ai konsiston në aplikimin e disa masave të përgjithshme, përdorimin e medikamenteve, punksionin (zbrazjen) e kistit, ndërhyrjen kirurgjikale dhe artroskopinë (skopinë e kyçit).

Masat e përgjithshme

Medikamentet

Në këto raste rekomandohet përdorimi i medikamenteve qetësuese të dhimbjeve (antialgjikët), antiinflamatorëve (që luftojnë inflamacionin) dhe antireumatizmalëve (kundër proçesit reumatizmal). Ata duhet të përdoren në mënyrë tepër të kujdesshme, pasi përdorimi për kohë të gjatë i tyre mund të shkaktojë dëmtime të mukozës së stomakut. Frenuesit COX-2 janë medikamente të reja, që shkaktojnë më pak efekte të padëshiruara, duke qenë njëlloj efikasë.

Operacionet