Hemangiomat janë tumore të enëve të gjakut, me natyrë beninje (të parrezikshme), që rriten shpejt në madhësi. Ato e marrin origjinën nga qelizat që mbulojnë faqen e brendshme të enëve të gjakut, që quhen qeliza endoteliale.
 
Hemangioma duhet të dallohet nga anomalitë e vetë  enëve të gjakut, veçanërisht nga keqformimet e tyre, që nuk paraqesin shumëfishim të qelizave endoteliale. Hemangiomat mund të shfaqen praktikisht në të gjitha organet. Më shpesh ato takohen në mëlçi ose në nivelin e mukozave (shtresës së brendshme të organeve). Kur shfaqen në lëkurë, ato përbëjnë një problem të madh estetik për pacientin dhe familjarët e tij.
 
Në formën e saj tipike, hemangioma paraqitet rrallë në lindje. Në fakt, qelizat endoteliale fillojnë të shumëfishohen vetëm gjatë muajve të parë të jetës, për të shfaqur një tumor. Në fund të vitit të parë të jetës, faza e rritjes së tumorit  përfundon. Pikërisht atëherë ndodh shërimi spontan i hemangiomës. Ky fenomen konstatohet në dy të tretën e rasteve me hemangioma. Në pjesën tjetër të rasteve, ato lënë mbeturina indore.

Hemangiomat mund të lokalizohen në nivelin e lëkurës, të nënlëkurës ose në të dy nivelet njëkohësisht (forma e përzier).
 
Hemangioma e ka origjinën në fazën embrionale të zhvillimit të fëmijës brenda mitrës së nënës. Normalisht, organizimi i sistemit të enëve të gjakut përfundon në javët e fundit të shtatzanisë. Nëse ky proçes nuk ka përfunduar deri në momentin e lindjes, disa enë gjaku mbeten ende nën ndikimin e faktorëve që favorizojnë formimin e tyre. Ky mekanizëm shkakton formimin e formave tipike të hemangiomave.

Simptomat që shkakton hemangioma (tumori i enëve të gjakut) janë të ndryshme, në varësi të lokalizimit të saj në organizëm, si më poshtë:

Vendosja e diagnozës së hemangiomës varet nga forma dhe lokalizimi i saj. Kështu:

• Në lindje, ndryshimet specifike të enëve të gjakut janë të dukshme. 
• Pas fillimit të rritjes së tumorit, shpesh diagnoza e tij mund të përcaktohet pa qenë nevoja e egzaminimeve shtesë. 
• Nëse është e nevojshme, kryhet egzaminimi ekografik i enëve të gjakut. 
• Në rast se dyshohet për natyrën beninje të tumorit, rekomandohet kryerja e biopsisë së kampionit indor të marrë prej tij. 

Dy të tretat e rasteve me hemangioma shërohen në mënyrë spontane. Gjithsesi, proçesi i shërimit të tyre kërkon durim nga ana e pacientit. Të gjitha hemangiomat e vendosura në zona të ndjeshme si sytë, buzët, hunda dhe zonat gjenitale dhe anale (vrima e jashtëqitjes), duhet të trajtohen. Qëllimi i trajtimit në këto raste është të ndalojë rritjen e mëtejshme dhe të përshpejtojë shërimin e tumorit. Për këtë, janë të mundshme disa mënyra të trajtimit:

Përveç problemeve fizike, hemangiomat (tumoret beninje të enëve të gjakut) shkaktojnë edhe probleme të rëndësishme psikologjike si tek fëmija që i shfaq, ashtu edhe tek prindërit e tij. Për këtë arsye, shpesh pacienti duhet të këshillohet nga një psikolog.