Një këmbë e sheshtë është një rrafshim i harkut të këmbës. Normalisht, struktura e harkuar e këmbës shpërndan peshën e trupit në mënyrë që dy të tretat e saj të shtrihet mbi thembra dhe një e treta në majën e këmbës. Në rastin më të keq, në një këmbë e sheshtë, harku i këmbës është zhytur plotësisht dhe e gjithë thembra e këmbës mbështetet në dysheme. Këmbët e sheshta janë të zakonshme, por një këmbë e vërtetë e sheshtë është e rrallë.

Në rastin e fëmijëve të vegjël, një këmbë e sheshtë është e zakonshme dhe fillimisht normale, pasi harku i këmbës nuk është ende i zhvilluar plotësisht. Harku dhe muskujt zhvillohen plotësisht plotësisht në vitet e para të jetës. Ecja e shpeshtë zbathur është trajnimi më i mirë për pjekjen e këmbëve të fëmijëve.

Në rastin e adoleshentëve ose të rriturve, këmba e sheshtë ose e çrregullt është ende pa simptoma në shumicën e rasteve. Më vonë ose në këmbën vërtet të sheshtë, megjithatë,shtohet dhimbja në këmbë. Përveç kësaj, shfaqet tensioni i muskujve në pjesën e poshtme të këmbës, si dhe dhimbja në gju gjatë ose pas sforcimit, p.sh. gjatë vrapimit.

Një këmbë e sheshtë mund të diagnostikohet me një ekzaminim të thjeshtë të këmbëve dhe shpesh edhe nga modeli i ndryshuar i ecjes. Një ekzaminim special është ''podografia'', në të cilën krijohet një gjurmë që tregon shpërndarjen e presionit gjatë ecjes. Radiografia e këmbës zakonisht nuk është e nevojshme për diagnostikim.

Mjeku vlerëson formën e këmbëve, pozicionin e tyre, pozicionin e pjesës së brendshme të këmbës dhe nëse këmbët normalisht janë të harkuara ose të rrafshuara në mënyrë jonormale. Mund të evidentohen edhe shenja të presionit. Më pas, mjeku ekzaminon funksionin e këmbës dhe kontrollon për dhimbje.

Në podografi, krijohet një gjurmë që tregon formën dhe shpërndarjen e presionit të thembrës së këmbës. Gjurma normale përbëhet nga gishtërinjtë dhe pjesa e përparme, më pas nga mesi i këmbës (i ngushtë) dhe thembra në pjesën e prapme. Me një këmbë të sheshtë, pjesa e mesit të këmbës është dukshëm më e gjerë dhe presioni në zonën e mesit është më i madh se normalja. Në këmbën e sheshtë, pjesa e mesit e këmbës është po aq e gjerë apo edhe më e gjerë se pjesa e përparme e saj (maja).

Trajtimi varet nga mosha e personit të prekur, nga ashpërsia e fenomenit dhe nëse ka dhimbje.

Në shumicën e rasteve, një këmbë e sheshtë mund të trajtohet mirë me një shtrojë në këpucë dhe me fizioterapi me ushtrime për forcim. Shtrojat me efekt stimulues në muskujt e këmbës janë më të përshtatshmet. Së bashku me ushtrimet forcuese, muskujt e këmbës dhe kërcirit forcohen dhe harku gjatësor i këmbës stabilizohet përsëri.

Në rastin e fëmijëve të vegjël me këmbë të sheshtë, në shumë raste mjeku duhet të presë, pasi këto shpesh zhduken vetë. Sidoqoftë, kontrollet e rregullta janë të rëndësishme për të mos humbur kohë, për një fillim të nevojshëm të trajtimit.

Nëse këmba është e sheshtë, operacioni korrigjues mund të jetë i nevojshëm, veçanërisht nëse ka dhimbje të forta. Në të tilla raste, korrigjohet edhe aksi i pjesës së përparme, për të lejuar një pamje pothuajse normale.

Tek fëmijët e vegjël, ecja e shpeshtë zbathur gjatë viteve të para nxit formimin e një harku të shëndetshëm dhe forcimin e muskujve dhe ligamenteve të këmbëve. Fëmijët duhet të vrapojnë në sipërfaqe të ndryshme të pabarabarta, por të buta, siç janë bari, rëra, toka ose gurët nëse është e mundur. Harku gjatësor i këmbës zhvillohet plotësisht vetëm tek fëmijët e moshës rreth 12 vjeç.

Është e rëndësishme t'i kushtoni vëmendje këpucëve të përshtatshme. Këpucët duhet të jenë mjaftueshëm të mëdha, me shtrojë dhe të kenë një thembër fleksibël.