Identifikimi i një infeksioni viral të mëparshëm përmes kërkimit të antitrupave të prodhuar nga një person i infektuar nga virusi përkatës përbën sot një nga objektivat më të rëndësishëm në luftën kundër pandemisë COVID-19. 

Testi i antitrupave për SARS-CoV-2 realizohet në një mostër gjaku të marrë në venën e parakrahut (si për analizat e zakonshme të gjakut), dhe është i rëndësishëm në disa drejtime. Kështu, ai ka një rëndësi thelbësore për të përcaktuar sero-prevalencën ose ekspozimin e mëparshëm ndaj virusit, dhe për të identifikuar dhuruesit njerëzorë shumë reaktivë për mbledhjen e serumit rikuperues për përdorim terapeutik. Testet serologjike do të jenë gjithashtu të dobishme për gjurmueshmërinë e kontaktit dhe shqyrtimin e punonjësve të kujdesit shëndetësor, për të identifikuar ata që tashmë janë imunë. 

Sa njerëz janë infektuar në të vërtetë? Në sa njerëz virusi i ka shpëtuar diagnozës me testin PCR dhe për cilat arsye? Sa pacientë janë asimptomatikë dhe cili është niveli real i vdekshmërisë në një popullatë të përcaktuar? Vetëm me teste të plota serologjike (dhe studime epidemiologjike të planifikuara mirë) ne do të jemi në gjendje t'u përgjigjemi këtyre pyetjeve dhe të sqarojmë shumë të dhëna ende të panjohura në vlerësimet aktuale. Për të sjellë më tepër informacion shkencor mbi testet serologjike, një sërë studimesh janë duke u zhvilluar tashmë në disa vende të botës.

Javët e fundit, është bërë e qartë se testimi serologjik mund të jetë gjithashtu ndihmë si një mjet plotësues diagnostikues për COVID-19. Serokonvertimi i antitrupave specifikë IgM dhe IgG është vënë re që në ditën e katërt pas shfaqjes së simptomave. Antitrupat mund të zbulohen në fazat e ndërmjetme dhe të mëvonshme të sëmundjes. Nëse një person me COVID-19 shumë i dyshuar mbetet negativ në testet PCR dhe nëse simptomat kanë qenë të pranishme për të paktën disa ditë, testet e antitrupave mund të jenë të dobishme dhe të përmirësojnë ndjeshmërinë diagnostike.

Sidoqoftë, testet e antitrupave janë komplekse. Duhet të merren parasysh disa faktorë, si heterogjeniteti molekular i nëntipeve SARS-CoV-2, performanca akoma e papërsosur e testeve të disponueshme dhe reaktiviteti i kryqëzuar me koronaviruset sezonale.

Ndjeshmëria dhe specificiteti mesatar i testeve të antitrupave të aprovuara sot janë përkatësisht 84.9% dhe 98.6%. Duke pasur parasysh prevalencën e ndryshueshme të COVID-19 (1% - 15%) në pjesë të ndryshme të botës, statistikisht vlera parashikuese pozitive do të jetë midis 30% dhe 50% në zonat me prevalencë të ulët.

A zhvillojnë antitrupa të gjithë individët asimptomatikë (pa simptoma)? Me siguri jo. Kështu, në një studim specifik, nga 5 raste asimptomatike, vetëm njëri gjeneroi përgjigje specifike të antitrupave SARS-CoV-2 brenda 4 javëve të para.

Në përgjithësi, testi i antitrupave nuk është vetëm një mjet epidemiologjik, por gjithashtu ai mund të jetë i dobishëm edhe për diagnozën. Në muajt e ardhshëm, do të kuptohet më mirë se si reagimi i antitrupave njerëzorë ndaj SARS-CoV-2 mund të ndryshojë me kalimin e kohës dhe se si kjo përgjigje dhe titrat e antitrupave janë të ndërlidhura me imunitetin. Gjithashtu, është e mundshme që në disa pacientë (të tillë si ata me mungesë të imunitetit), përgjigja e antitrupave të mbetet e ulët.